Ποικιλίες ελληνικών σταφυλιών

Στις μέρες υπάρχει πραγματικά ένας αδιευκρίνιστος αριθμός από ποικιλίες αμπέλου.

Κάθε χώρα που παράγει κρασί καλλιεργεί τόσο τις γηγενείς της ποικιλίες όσο και τις λεγόμενες «διεθνείς», αυτές δηλαδή που θα συναντήσει κανείς σχεδόν σε όλο τον οινικό κόσμο.

Η Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.

Οι γηγενείς της ποικιλίες μπορεί αρκετοί να υποστηρίζουν ότι είναι εκατοντάδες ουσιαστικά σε παραγωγική διαδικασία βρίσκονται μερικές δεκάδες.

Όσο για τις διεθνείς, καλλιεργούνται οι πιο γνωστες και κάποιες που συναντώνται κατά κανόνα σε χώρες με κλίμα αντίστοιχο με το ελληνικό.

Γνωρίστε το χαρακτήρα και μικρά οινικά μυστικά για τις πιο σημαντικές από αυτές.

ΑΣΥΡΤΙΚΟ

Προέρχεται από τη Σαντορίνη όπου δίνει Π.Ο.Π (Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης) λευκά ξηρά και γλυκά (Vinsanto) κρασιά. Σήμερα καλλιεργείται σχεδόν σε όλη την Ελλάδα. Υπάρχουν φυτεύσεις στην Αυστραλία και στην Ιταλία. Εκφράζεται καλύτερα σε ηφαιστιογενή εδάφη.

Αρώματα: Χαμηλής έντασης, με κυρίαρχο το λεμόνι, το πράσινο μήλο και του grapefruit, ενώ πολλές φορές συναντάμε και αρώματα ορυκτού χαρακτήρα και της ρευστής κόλλας.

Στόμα: Εντυπωσιακά υψηλή οξύτητα, πυκνό φρούτο, συνήθως με επίγευση που διαρκεί.

Στην υπόλοιπη Ελλάδα το Ασύρτικο διατηρεί τον αρωματικό του χαρακτήρα, αλλά στο στόμα είναι διαφορετικό από αυτό της Σαντορίνης.

Μετέχει στις αμπελουργικές ζώνες Π.Ο.Π Πλαγιές Μελίτωνα, Π.Ο.Π Ρόδου για ξηρά, στις Π.Ο.Π Πάρος, Π.Ο.Π Σητεία, Π.Ο.Π Μονεμβασία-Malvasia για γλυκά και στην Π.Ο.Π Χάνδακας-Candia για ξηρά και γλυκά.

ΜΑΛΑΓΟΥΖΙΑ

Μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες γηγενείς ποικιλίες σε φυτεύσεις και αναγνωρισιμότητα. Αγαπημένη ποικιλία των περισσοτέρων Ελλήνων.

Παραλλαγή: Ψιλόρραγη η οποία δίνει πιο αρωματικά κρασιά.

Προέλευση: Ορεινή Ναυπακτία

Αρώματα: Ανθικά (γιασεμί, αγιόκλημα), πυρηνόκαρπα αλλά και εσπεριδοειδή (lime, grapefruit), νότες μέντας, κερύθρα, μαρμελάδα πορτοκάλι, πλατύφυλλου βασιλικού και πιπεριάς.

Στόμα: Υψηλόβαθμο, μέτριας οξύτητας και μέτριο, λιπαρό σώμα.

Καλλιεργείται: Μακεδονία, διάσπαρτα στη Στερεά Ελλάδα (Αιτωλοακαρνανία, Φθιώτιδα, Αττική) και την Πελοπόννησο.

Μετέχει στην αμπελουργική ζώνη Π.Ο.Π Ρόδου για ξηρά κρασιά με τις ποικιλίες Αθήρι και Ασύρτικο.

ΜΟΣΧΟΦΙΛΕΡΟ

Ερυθρωπή ποικιλία με αρκετούς κλώνους (ασπροφίλερο, γκριζοφίλερο, μαυροφίλερο).

Αρώματα: με τυπικά αυτά των ροδοπέταλών, του λεμονιού και του εξωτικού φρούτου lychee. Θυμίζουν την ποικιλία Gewurztraminer.

Στόμα: Χαμηλό αλκοόλ, υψηλή οξύτητα, μέτριο σώμα. Στη Μαντινεία παράγει λευκά ξηρά και αφρώδη Π.Ο.Π.

Στην αγορά κυκλοφορούν και ροζέ εκφράσεις της ποικιλίας. Στην Ν. Ελλάδα, κυρίως, συμμετέχει σε αρκετά πολυποικιλιακά κρασιά.

Σπάνια ωριμάζει σε βαρέλια (υπάρχει αλλοίωση των πρωτογενών αρωμάτων του).

ΜΟΣΧΑΤΟ

Ποικιλία που την συναντάμε με αρκετούς κλώνους με πιο συνηθισμένους το Μοσχάτο Αλεξανδρείας, το Muscat a petit grains και το Μοσχάτο Tranni.

Περιοχές Καλλιέργειας: Νησιά Ανατολικού Αιγαίου, Κυκλάδες, Πελοπόννησος, Κεντρική Ελλάδα, Κεφαλονιά, Κρήτη.

Στόμα: Χαμηλή οξύτητα με κρεμώδη και ευχάριστο χαρακτήρα. 

Αρώματα: Λουλουδιών, λεμονιού, μέντας, μελιού, βερίκοκου, ανανά, περγαμόντου και αποξηραμένων φρούτων.

Μετέχει για γλυκά κρασιά στις αμπελουργικές ζώνες  Π.Ο.Π Μοσχάτος Σάμος, Λήμνου (και για ξηρά), Ρόδου, Κεφαλληνίας, Πατρών, Ρίου Πατρών, Malvasia Σητείας και Χάνδακας-Candia.

ΡΟΜΠΟΛΑ

Καταγωγή: Ταυτισμένη με τη Κεφαλονιά, όπου δίνει ξηρά ΠΟΠ. Καλλιεργείται επίσης στην Αταλάντη.

Αρώματα: Όπως λεμόνι, πράσινο μήλο, εσπεριδοειδή αλλά και ώριμα τροπικά φρούτα.

Μετά από Παλαίωση: Διακριτικά ορυκτά αρώματα όπως τσακμακόπετρα που θυμίζουν την ποικιλία Riesling (Σε προσεγμένες οινοποιήσεις).

Στόμα: Κοφτερή οξύτητα, που θυμίζει Chablis, μέτριο σώμα και μέτριο αλκοόλ.

Άλλες Ποικιλίες

Σαββατιανό: Καλλιεργείται κυρίως στον Νομό Αττικής, Ευβοίας, Βοιωτίας. Είναι αρκετά παρεξηγημένη ποικιλία, η οποία μπορεί να δώσει λευκά κρασιά με καλή ισορροπία ανάμεσα στην αλκοόλη και την οξύτητα, εφόσον φυτευτεί σε περιοχές με κάποιο υψόμετρο. Διαφορετικά δίνει υψηλόβαθμα κρασιά, μικρής οξύτητας.

Ροδίτης: Μέτριας έντασης αρώματα ξινών φρούτων & ανανά, ενώ στο στόμα κυριαρχούν ο δροσερός χαρακτήρας και η υψηλή οξύτητα του.

Βιδιανό: Κρήτη, κυρίως Ρέθυμνο, Ηράκλειο, υψηλόβαθμο, μέτριας οξύτητας, με ιδιαίτερο άρωμα.

Βηλάνα: Η μοναδική λευκή ποικιλία της Κρήτης, που καλλιεργείται σε μεγάλη έκταση. Έχει ανοιχτό χρώμα, αρώματα πράσινου μήλου, άγουρων φρούτων και στο στόμα παρουσιάζει δροσιστική οξύτητα.

Αηδάνι: Καλλιεργείται στις Κυκλάδες. Δίνει έχει μέτριο αλκοολικό τίτλο, μέτρια οξύτητα, αλλά είναι αρωματικό και προσφέρεται για αναμείξεις με κρασιά υψηλόβαθμα ή υψηλής οξύτητας, όπως το ασύρτικο.

Αθήρι: Καλλιεργείται στο κεντρικό και νότιο Αιγαίο. Δίνει κρασιά μετρίου αλκοολικού τίτλου, ελαφρά αρωματικά, μικρής όμως οξύτητας.

Λαγόρθι: Σπάνια ποικιλία της περιοχής των Καλαβρύτων. Υψηλή οξύτητα, μεταλλικό χαρακτήρα, μέτριο + σώμα.