Γενικά

Η γκράπα δεν είναι τίποτα άλλο παρά το Made in Italy προϊόν της απόσταξης των στεμφύλων, αφού αυτά έχουν δώσει τον πολύτιμο χυμό τους για την παραγωγή κρασιού.

Αν τα παραπάνω σας θυμίζουν το ελληνικό τσίπουρο ή το γαλλικό marc δεν έχετε καθόλου άδικο!Απλώς μια καλή Ιταλική γκράπα εκφράζει το τσίπουρο στην πλέον ψαγμένη, τέλεια και premium μορφή του!

Η βόρεια Ιταλία και ιδιαίτερα οι περιοχές του Piemonte, του Veneto και του Alto Adige είναι τα μέρη όπου χτυπά δυνατότερα η καρδιά της Ιταλικής Grappa. Η παραγωγή της ξεκίνησε το 1000 μ.Χ για φαρμακευτικούς λόγους.

Παραγωγή

Μια γκράπα αποτελεί μεγέθυνση των προτερημάτων αλλά και των ελαττωμάτων ενός σταφυλιού.

Άρα μπορεί να είναι τόσο καλή, όσο τα σταφύλια από τα οποία προέρχεται. Όσο πιο σύντομα αποσταχθούν τα στέμφυλα τόσο πιο καλή είναι μια γκράπα.

Άρα η γρήγορη και σωστή μεταφορά τους στο αποστακτήριο είναι καθοριστική. Τα στέμφυλα των λευκών σταφυλιών πρέπει να ζυμωθούν πριν την απόσταξη ενώ των ερυθρών όχι, αφού η ζύμωση έχει ήδη λάβει χώρα κατά την παραγωγή του κρασιού. Φυσικά η ίδια η απόσταξη (που γίνεται είτε σε άμβυκες είτε σε αποστακτήρες στήλης) είναι από μόνη της μια τέχνη. Ακολουθεί ωρίμανση σε ανοξείδωτες δεξαμενές ή βαρέλια.

Συνοψίζουμε με τα λόγια του ύψιστου αποσταγματοποιού Jacopo Poli:

“Το να δημιουργήσεις μια καλή γκράπα είναι εύκολο. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι καλά στέμφυλα και 200 χρόνια εμπειρίας”!

Είδη

Απλές

Χαρμάνι διαφορετικών, συνήθως μη αρωματικών ποικιλιών. Τις περισσότερες φορές εμφιαλώνονται σε μπουκάλια του λίτρου.

Μονοποικιλιακές

Προέρχονται από τα στέμφυλα μίας και μόνης ποικιλίας -που αναγράφεται στην ετικέτα (πολλές φορές μαζί με τη λέξη Monovitigno) συνεπώς εκφράζει τα ιδιαίτερα αρωματικά και γευστικά χαρακτηριστικά αυτής.

Βαρελάτες

Ξεχωρίζουν από το σκούρο (κίτρινο) χρώμα τους αποτέλεσμα της ωρίμανσης μέσα σε βαρέλια. Πιο γλυκές και μαλακές από τις γκράπες δεξαμενής διαθέτουν χαρακτήρα – ανάθεμα για τους πιουρίστες.

Αρωματικές

Προέρχονται από αρωματικές ποικιλίες όπως το μοσχάτο και το traminer. Αγαπημένες των γυναικών και των αρχαρίων στη γκράπα.

Ονομαστές

Προέρχονται από σπουδαίους οινοπαραγωγούς ή από τα στέμφυλα σπουδαίων κρασιών. Μερικές φορές σπουδαίες, άλλες απλά φύκια που πωλούνται για μεταξωτές κορδέλες…

Aquavite d’Uva

Απόσταξη όχι μόνο των στεμφύλων αλλά ολόκληρης της ρόγας. Εντονότερα αρώματα, μαλακότερη γεύση, υψηλότερη τιμή.

Γευσιγνωσία

Αμέτρητα αρώματα και γεύσεις, πρακτικά όσα και των κρασιών.

Γενικά οι γκράπες από λευκά σταφύλια είναι πιο όξινες αλλά λιγότερο επιθετικές από αυτές που προέρχονται από ερυθρά. Πάντα μια γκράπα ξεχωρίζει από την πιπεράτη γεύση της. Οι ωριμασμένες σε βαρέλι γκράπες διαθέτουν μια καραμελένια, βανιλάτη διάσταση.

Μια γκράπα δεν πρέπει να σερβίρεται ούτε πολύ κρύα και φυσικά ούτε πολύ ζεστή. Η ιδανική θερμοκρασία σερβιρίσματος για τις νέες και αρωματικές είναι μεταξύ 9 -12°C. Ενώ, οι παλαιωμένες σε θερμοκρασία μεταξύ 15-17°C. Γενικά προτιμάμε την χαμηλότερη και όχι την υψηλότερη θερμοκρασία. Μειώνουμε με αυτό τον τρόπο την αίσθηση του “καψίματος” και η γκράπα μας αποκτά μια πιο μαλακή γεύση.